Aan het eind van de 19e eeuw ontstond de behoefte aan voorzieningen voor bejaarde kolonisten. Als secretaris van de afdeling Bolsward van de Maatschappij van Weldadigheid heeft Marinus Ernestus van der Meulen (1826 -1904) zich hard gemaakt voor de bouw van een rustoord. Hij was van mening dat mensen, die hun leven lang voor de Maatschappij hadden gewerkt, een beloning verdienden en kwam met het voorstel om bejaardenwoningen te bouwen. Op 25 augustus 1893, precies 75 jaar na de eerste steen van de 1e koloniewoning, werden de bejaardenwoningen in gebruik genomen.
In het rustoord was (in eerste instantie) woonruimte voor 5 woningen. Slecht anderhalf jaar na de oplevering worden er al 3 woningen bijgebouwd.
Een overzicht van de eerste bewoners (4 echtparen):
Bewoner | Gegevens |
Klaas Gerritsma (78) Elizabetha Hentz (68) | In de kolonie geplaatst in 1846. Elizabetha Hentz overleed op 19 november 1894. Klaas Gerritsma vertrekt op 28 juni 1899 naar Assen. |
Jan Joseph Richmond (83) Grietje Weener (77) | Komen in 1835 in de kolonie. Grietje overleed op 4 februari 1894. |
Jelle Kaastra (77) Jetske Vonk (79) | Komen in 1861 in de kolonie (Willemsoord). Op 16 november 1893 gaan ze samen naar het Rustoord. Jetske sterft op 4 maart 1894. |
Adam Friskes (60) Egbertje de Lang (57) | Op 2 november 1893 komen ze in het Rustoord (in verband met ziekte geplaatst “hij moet in hoofdzaak rust hebben”). Adam Friskes sterft op 4 mei 1898, op 30 november 1904 vertrekt Egbertje de Lang naar Steggerda. |
In 1975 wordt Rustoord I gerestaureerd. De acht oorspronkelijke woningen worden verbouwd tot vier seniorenwoningen.